"'k hoor zelfs de bergen

de manier waarop ze lachen

den blauwe helling

en boven in 't water

vissen huilen

al 't water

hun tranen.

'k luisten naar 't water

in de dronken nachten

en 't verdriet zo grooien

dat ik d'r in m'n wekker hoor

ze wordt commodehandvat

ze wordt papier op de vloer

ze wordt shoenlepel

...kleine liefde is niet zo slecht

of klein leven

iets dat meten werd

is wacht op wallen

'k ben geboren voor dit

'k ben geboren om rozen te jachten

langs avenue van doden."

Charles Bukowski: beeinding van de pijn (1972)